Η υπεραλίευση, η υπερθέρμανση του πλανήτη, η ρύπανση και η καταστροφή των οικοτόπων έχουν καταστρέψει τους υφάλους, με σοβαρές επιπτώσεις για το κλίμα
Η παγκόσμια έκταση των κοραλλιογενών υφάλων έχει μειωθεί στο μισό από τη δεκαετία του 1950, αφού καταστράφηκε σταδιακά από την υπερθέρμανση του πλανήτη, την υπεραλίευση, τη ρύπανση και την καταστροφή των οικοτόπων, σύμφωνα με ανάλυση χιλιάδων υφάλων από ερευνητές.
Από τον Μεγάλο Κοραλλιογενή ύφαλο των 1.430 μιλίων (2.300 χιλιόμετρα) στην Αυστραλία έως την Saya de Malha Bank στον Ινδικό Ωκεανό, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι και η ποικιλία των ειδών, των ψαριών που ζουν σε αυτούς – και από αυτούς – βρίσκονται σε απότομη μείωση, μια τάση που αναμένεται να συνεχιστεί όσο ο πλανήτης συνεχίζει να υπερθερμαίνεται τον 21ο αιώνα.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή στο περιοδικό One Earth, διαπίστωσε ότι η ποικιλία των ειδών στους υφάλους έχει μειωθεί κατά περισσότερο από 60% και η συνολική κάλυψη των υφάλων έχει μειωθεί περίπου στο μισό, συνοδευόμενη από παρόμοια πτώση στα οφέλη που προσφέρουν τα οικοσυστήματα στους ανθρώπους.
Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι αποτελούν ζωτική πηγή τροφής για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα για τις αυτόχθονες κοινότητες των νησιών, όπου τα ψάρια είναι η κύρια πηγή ζωικής πρωτεΐνης και οι ερευνητές δήλωσαν ότι οι μειώσεις προκάλεσαν φόβους για την μελλοντική επάρκεια σε τροφή.
Ενώ η ανασκόπηση των δεδομένων από 3.582 υφάλους κάλυψε μόνο την περίοδο από το 1957 έως το 2007, οι επιστήμονες δήλωσαν βέβαιοι ότι η παγκόσμια τάση συνεχίζεται, με τη λεύκανση μερικών υφάλων, τις ασθένειες και τις διαταραχές που εντοπίζονται τα τελευταία χρόνια να εκμπέμπουν σήμα κινδύνου.
Ο Tyler Eddy, ερευνητής στο Memorial University of Newfoundland που ηγήθηκε της μελέτης, είπε ότι παρόλο που η παρακμή των οικοσυστημάτων των κοραλλιογενών υφάλων είχε καταγραφεί εδώ και καιρό σε εθνικό επίπεδο, ήταν έκπληκτος από την έκταση παγκοσμίως, σύμφωνα με τον Guardian.
“Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι είναι από τα πιο ευαίσθητα οικοσυστήματα στον πλανήτη και είναι οι πρώτοι που βιώνουν πραγματικά αυτές τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Υπάρχουν αρκετά δραματικές μειώσεις στη δεκαετία του ’60 και του ’70. Στη συνέχεια, στη δεκαετία του ’80, υπάρχει ακόμα μια μικρή πτώση της κάλυψης με την πάροδο του χρόνου, αλλά δεν είναι τόσο απότομη”, είπε.
Παράλληλα, παρατήρησε ότι μερικές από τις πιο ανησυχητικές περιπτώσεις συρρίκνωση συμβαίνουν στην Παπούα Νέα Γουινέα, την Τζαμάικα και το Μπελίζ.
Εξετάζοντας τις έρευνες, ο Έντι είπε ότι οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η σύνθεση των ειδών στον ύφαλο αλλάζει σε ορισμένες περιοχές, με τα ευαίσθητα στη θερμοκρασία ψάρια να μειώνονται και τα πιο ανθεκτικά είδη να γίνονται κυρίαρχα.